Mining Water – Mien Bleech

Het mijnverleden worstelt met de moeilijk te beheersen kracht van grondwater. Door de mijnbouw in het Belgische Limburg is de grond verzakt. Het dorp Eijsden is zelfs twaalf meter lager komen te liggen. Als gevolg daarvan stroomt er veel grondwater naar dit dorp en moet er continu water afgevoerd worden. Twaalf olympische zwembaden aan drinkwater van hoge kwaliteit worden dagelijks geloosd in de kanalen en de Maas, zelfs met overstromingen tot gevolg. Dat is een enorme rijkdom aan drinkwater in een wereld waarin de helft van de bevolking leeft met permanente waterschaarste. De Belg drinkt echter liever water uit de fles, gemiddeld zesmaal meer dan bijvoorbeeld de Nederlander. Door slimme marketing van waterbedrijven is er in België de fabel ingeslopen dat het water uit flessen schoner, natuurlijker en lekkerder is. De Belg behoort hierdoor tot de grootste drinkers van flessenwater ter wereld.

Met het project Mining Water – Mien Blééch belicht Henriette Waal deze economische en culturele paradox en ontwierp ze een serie karaktervolle hervulbare flessen voor het gebruik van ‘kraantjeswater’. Het ontwerp van de fles is een herinterpretatie van de hervulbare aluminium drinkfles die de mijnwerkers onder de grond gebruikten; mien Blééch, in mijnwerkersjargon ‘mijn waterfles’ en het Duitse woord voor blik. In tegenstelling tot hun in aluminium geforceerde voorgangers zijn de nieuwe flessen van RVS en gevormd door middel van hydrovorming, oftewel onder druk van water. Bij hydrovormen zijn geen mallen nodig en het proces is daarom ideaal voor de productie van kleine oplages.

De fles is er in drie formaten en komt samen met een filmregistratie van getuigenissen van voormalige mijnwerkers en andere bewoners uit Eisden over mijnwater, leidingwater en ondergronds drinken. Het project is ontwikkeld in het kader van Expo Beyond Food and Design (2015).